Blog geschreven door Anouck van Ansje
Première Vision in Parijs
Op woensdag 18 september ging ik samen met Kim van @pinkrabbit_nl naar de beurs in Parijs. Vroeg in de ochtend met de trein naar Rotterdam en daarna met de Thalys naar Charles de Gaulle vanwaar het nog maar 10 minuutjes was naar de grote beurshallen. En groot dat het is! Vooraf twijfelde ik of deze beurs geschikt was, omdat het geen Cologne is of Fabrics&More Houten. Maar achteraf ben ik blij dat ik ben geweest. Leerzaam, nieuwe bedrijven gezien die niet op die andere beurzen staan en een ervaring rijker!
De voorbereiding van Première Vision in Parijs
Thuis was ik na aanschaf van de toegangskaarten enthousiast aan de slag gegaan met het maken van een bezoeklijst, welke bedrijven, wat moet ik zien etc. Maar OMG het is zo groot en de zoekfunctie op de website zo onhandig dat ik lukraak te werk ben gegaan. Uiteraard was de eerste zoekfunctie organic, ecological, sustainable etc. Daarna moest er gefilterd worden op small amounts, want nee ik verkoop nog geen 1000 meters tegelijk 😉 Met het lijstje, toegangskaarten, plattegrond, notitieboekje en vers gebakken koekjes van Jinte stonden we aan het begin van Hall 5. Ik keek naar Kim en zij dacht hetzelfde als ik, hoe gaan we dit doen in 1 dag? Waar beginnen we? Nouja, we zijn maar gewoon de eerste stand nummers gaan zoeken van het lijstje en van het een kwam het ander.
Go Green, Go Sustainable, Go Conscious
Dat green in is, is wel duidelijk, maar wat is nu echt groen en milieuvriendelijker. GOTS is herkenbaar voor velen, maar dat slaat enkel en alleen op katoen, biokatoen. (nogmaals oekotex is niet automatisch BIO!) Maar er zijn meer alternatieven, waarbij er sprake is van minder waterverbruik, hergebruik van chemicaliën ipv dat het gedumpt wordt, geryclede stoffen en meer. Gelukkig was er ook nog een stukje van de beurs, en dat is eerlijk waar misschien maar 5% van de beurs waar er aandacht is voor nieuwe alternatieven. SMART Creation. Enthousiaste makers en producenten stonden trots in hun stand! Zijde zonder het killen van de zijderups, blije rupsen dus, het verven van de stof zonder water, ‘spindry’, leer zonder giftige leerbaden, maar van plantaardige materialen zoals rabarber (supermooi) en ananasbladeren. Uiteraard was er ook Tencel van Lenzing en stond het verven met niet giftige stoffen maar natuurlijke pigmenten centraal. Love it! Dit was naast de design afdeling het leukste gedeelte van de beurs haha!
Hoe draag ik de noodzaak uit van deze innovaties?
Ik worstel al enige tijd met het uitdragen van de noodzaak van deze ontwikkelingen. Textiel is naast de olieindustrie de meest vervuilende industrie ter wereld. Maar blijkbaar is die wetenschap te abstract. Daarbij wil ik niet belerend overkomen, maar informeren, confronteren en wakker schudden. Ik heb al klanten die bewust kopen en heel bewust bepaalde stoffen niet kopen. Maar de verleiding is groot. Je bent een nu eenmaal gewend geraakt aan koopjes. En het zal toch wel goed zijn als het verkocht wordt in de winkel? Nee! Voor velen geldt dat geld verdienen belangrijker is dan hoe het geld verdiend wordt. Ik kies bewust voor kleinere marges, daarom geen kilo knallers en mega aanbiedingen.
Duurzame en biologische stoffen zijn duur, dat hoor ik regelmatig terug en ik betrap mijzelf er ook op dat ik het zeg. ‘De stof is wel duurder dan je gewend bent’, zeg ik dan. Waarom zeg ik dat? Of ik hoor ik durf niet te knippen in dure stof, wat als ik het verpest? Begrijpelijk, ik snap dit gevoel zeker. Ook ik voel soms de spanning om in een hele mooie stof te knippen. Maar wat als ik het omdraai? Je koopt nu stof die eerlijk en met zorg geproduceerd is i.p.v. de stof is duur. De stof is duurzaam, moet ik eigenlijk zeggen 😉
Wat als ik benoem wat je anders koopt bij vervuilende stoffen. ‘Ik wil liever stof die de bodem uitput, zodat er weer meer bos gekapt moet worden, ik wil liever stof die het drinkwater verontreinigd, ik wil liever stof die geverfd en bewerkt wordt met chemische stoffen en waarvan de ‘makers’ ziek worden en jong overlijden, ik wil liever stof geproduceerd door mensen die te weinig verdienen om in hun levensonderhoud te voorzien. Ik wil liever stof die bijdraagt aan de sterfte in de oceanen.’ Ik geloof niet dat iemand dit echt wil?
Niet meer elke dag een stukje vlees
Kim kwam toen met de vergelijking, niet meer elke dag een stukje vlees eten. Niet meer altijd de auto pakken maar vaker de fiets. Wat als je nu van alle keren dat je stof koopt, dit vaker vervangt voor een biologische en duurzame stof aankoop. Geleidelijk je ‘way of life’ aanpakken, kwaliteit boven kwantiteit. Wie doet er mee? Wie naait er nog dit jaar een sustainable kledingstuk? Gebruik #mysustainablesewingchallenge en help elkaar te inspireren, motiveren en te activeren. Deel dit verhaal!
The future is ours, take care of it!
Liefs Anouck
